2135
W Federacji odbyły się wybory, a obywatele dokonali przetasowania polityków, usuwając z urzędów lokalnych głupców którzy nie potrafili zadbać o dobro wspólnoty. Prawdziwa walka jednak toczyła się na generalnym kongresie partii, gdzie wiadome było, iż Ho Ching straci stanowisko po tym jak jej polityka imigracyjna zawiodła.
Po tygodniu starć i intryg pomiędzy klikami do finału wyłoniono dwóch kandydatów:
Bu Han San zwany Diabłem z Woodlands - Przedstawiciel zbioru klik z obozu Ekspansjonistów, młody i energiczny polityk będący twarzą nowego pokolenia, mając zaledwie 33 lata dokonał czegoś czego Singapur nigdy nie widział. Urodził się w biednej dzielnicy w Woodlands, pracę w machinie korporacyjnej zaczął już w wieku 16 lat. Podwładnymi zarządzał jak obozem koncentracyjnym, narzucając 200% normy, nie zważając na koszta. Jego chore ambicje dążenia do celu kosztowały świat kilka samobójstw podwładnych którzy nie udźwignęli presji, lecz jego droga po trupach zaprowadziła go na szczyt korpoświata, gdzie był wymieniany między gigantami które potrzebowały restrukturyzacji w wydajną ubojnię dusz w imię profitu.
Agendą Bu Han Sana jest maksymalizacja zysków, lecz jest świadom tego, że w Singapurze wszystko jest dopięte na ostatni guzik. Stworzył więc plan wyłamania się z izolacjonizmu i wejście we współpracę z Anglosferą, która jest w stanie dostarczyć nam tego, czego nam brakuje - worków mięsa, bo tym dla niego są tani robotnicy z kontynentu. Jego najnowszym dzieckiem są obozy fabryki w Guangdong, które dostarczają danych statystycznych, pokazujących możliwości systemu neo-niewolnictwa. Konflikty w całej Azji rosną jak grzyby po deszczu, a jak sam powiedział na wieść o sytuacji nad Gangesem "Bangladesz czeka na swojego zbawcę".
Ekspansjonizm w ramach Anglosfery, neo-niewolnictwo i picie szampana patrząc na płonący świat i cierpienie gorszych narodów.
Anwar Mahathir - Przedstawiciel zbioru klik z obozu Izolacjonistów. 56 letni polityk pochodzący z Malezji, twarz starego pokolenia które propaguje rozwój wewnętrzny. Uważa iż ekspansjonizm jest ogromnym zagrożeniem dla naszych interesów, a nasze imperium ekonomiczne może runąć jak domek z kart. Jego zdaniem pokojowe umowy handlowe, takie jak te z Marines czy Brytanią to stabilizator naszych wpływów, które wcale nie muszą być kosztem innych. Jego sztandarowy program to wyrównanie nierówności społecznych między prowincjami naszego państwa, zwiększając bogactwo Malezji, Borneo i Sumatry. Pragnie zwiększonych inwestycji w rolnictwo, zachęt dla kolonistów zza granicy którzy chcieliby uciec z dala od pożogi wojennej, oraz kontynuacji dyplomatycznych wysiłków na rzecz pokoju w regionie. Poplecznik Anglosfery.
Decyzja o pozostawieniu Goh Chok Tonga nie wywołała większych kontrowersji, jego liczne umowy na zakup i wdrożenie nowych technologii przyczyniły się do naszego dobrobytu. Prezydent ma najlepsze notowanie poparcia w kraju jak i partii. Jest mediatorem i łagodzi konflikty pomiędzy klikami.
//10 KP na wygraną Bu Han Sana
Prezydent zostaje
W Federacji odbyły się wybory, a obywatele dokonali przetasowania polityków, usuwając z urzędów lokalnych głupców którzy nie potrafili zadbać o dobro wspólnoty. Prawdziwa walka jednak toczyła się na generalnym kongresie partii, gdzie wiadome było, iż Ho Ching straci stanowisko po tym jak jej polityka imigracyjna zawiodła.
Po tygodniu starć i intryg pomiędzy klikami do finału wyłoniono dwóch kandydatów:
Bu Han San zwany Diabłem z Woodlands - Przedstawiciel zbioru klik z obozu Ekspansjonistów, młody i energiczny polityk będący twarzą nowego pokolenia, mając zaledwie 33 lata dokonał czegoś czego Singapur nigdy nie widział. Urodził się w biednej dzielnicy w Woodlands, pracę w machinie korporacyjnej zaczął już w wieku 16 lat. Podwładnymi zarządzał jak obozem koncentracyjnym, narzucając 200% normy, nie zważając na koszta. Jego chore ambicje dążenia do celu kosztowały świat kilka samobójstw podwładnych którzy nie udźwignęli presji, lecz jego droga po trupach zaprowadziła go na szczyt korpoświata, gdzie był wymieniany między gigantami które potrzebowały restrukturyzacji w wydajną ubojnię dusz w imię profitu.
Agendą Bu Han Sana jest maksymalizacja zysków, lecz jest świadom tego, że w Singapurze wszystko jest dopięte na ostatni guzik. Stworzył więc plan wyłamania się z izolacjonizmu i wejście we współpracę z Anglosferą, która jest w stanie dostarczyć nam tego, czego nam brakuje - worków mięsa, bo tym dla niego są tani robotnicy z kontynentu. Jego najnowszym dzieckiem są obozy fabryki w Guangdong, które dostarczają danych statystycznych, pokazujących możliwości systemu neo-niewolnictwa. Konflikty w całej Azji rosną jak grzyby po deszczu, a jak sam powiedział na wieść o sytuacji nad Gangesem "Bangladesz czeka na swojego zbawcę".
Ekspansjonizm w ramach Anglosfery, neo-niewolnictwo i picie szampana patrząc na płonący świat i cierpienie gorszych narodów.
Anwar Mahathir - Przedstawiciel zbioru klik z obozu Izolacjonistów. 56 letni polityk pochodzący z Malezji, twarz starego pokolenia które propaguje rozwój wewnętrzny. Uważa iż ekspansjonizm jest ogromnym zagrożeniem dla naszych interesów, a nasze imperium ekonomiczne może runąć jak domek z kart. Jego zdaniem pokojowe umowy handlowe, takie jak te z Marines czy Brytanią to stabilizator naszych wpływów, które wcale nie muszą być kosztem innych. Jego sztandarowy program to wyrównanie nierówności społecznych między prowincjami naszego państwa, zwiększając bogactwo Malezji, Borneo i Sumatry. Pragnie zwiększonych inwestycji w rolnictwo, zachęt dla kolonistów zza granicy którzy chcieliby uciec z dala od pożogi wojennej, oraz kontynuacji dyplomatycznych wysiłków na rzecz pokoju w regionie. Poplecznik Anglosfery.
Decyzja o pozostawieniu Goh Chok Tonga nie wywołała większych kontrowersji, jego liczne umowy na zakup i wdrożenie nowych technologii przyczyniły się do naszego dobrobytu. Prezydent ma najlepsze notowanie poparcia w kraju jak i partii. Jest mediatorem i łagodzi konflikty pomiędzy klikami.
//10 KP na wygraną Bu Han Sana
Prezydent zostaje