2133.
![[Obrazek: Mie75iZ.jpeg]](https://i.imgur.com/Mie75iZ.jpeg)
W siedzibie Centralnej Akademii Myśli Równościowej im. Sióstr Trưng odbyła się historyczna debata, która już teraz określana jest mianem „drugiego Kongresu Kobiecości”. Głównym tematem obrad był palący problem współczesnej teorii rewolucyjnej: czy femboy może zostać uznany za femkomunistkę?
Posiedzenie otworzyła Towarzyszka Sekretarz Bích Phụ Nữ Trẻ Đẹp, przypominając, że Partia zawsze stała na stanowisku, iż każda jednostka, która czuje w sobie wolę kolektywnej kobiecości, już nią jest – niezależnie od budowy ciała, długości paznokci i ilości różu w szafie
Generałka propagandy Na Phô Liên argumentowała, że femboy, nosząc spódnicę i będąc nienaruszalnym w swojej estetyce, w praktyce obala męskie kanony dominacji. „Femboy nie tylko rozmontowuje patriarchat, ale robi to z wdziękiem i eyelinerem. To zbrojna awangarda genderowej rewolucji!” . Z drugiej strony gen. Rô Bẹt Y. Lê wtórowała jej, wskazując, że „w warunkach wojennych femboy mógłby idealnie nadawać się do służby informacyjnej – wróg nigdy nie rozpoznałby, czy to oficer, czy ikona stylu”. Zdecydowany sprzeciw zgłosiła Giò Mị Đệ, dowódczyni korpusu Hue, zadając dramatycznie pytanie: „Jeśli femboy jest femkomunistką, to czy ja – jako kobieta w mundurze – jestem podwójną femkomunistką? A jeśli tak, czy należy mi się podwójna porcja racji żywnościowych?”
Na sali zapadła konsternacja. Przewodnicząca komisji etyczno-rewolucyjnej w pośpiechu zaproponowała, by w tej sprawie powołać komisję do zbadania potrzeby powołania komisji. Po czterech godzinach głosowania, w którym udział wzięły wszystkie delegatki i jedna osoba niebinarnie zidentyfikowana jako kolektyw w sobie, podjęto uchwałę kompromisową, stwierdzając, że Femboy może być femkomunistką, jeśli zadeklaruje nienawiść do kapitalizmu i potrafi wykonać przewrót ideologiczny w spódnicy bez utraty równowagi.
Zebrani przyjęli uchwałę owacją, a dyskusję zakończono wspólnym odśpiewaniem hymnu Partii i symbolicznym rzutem torebkami w portret patriarchatu. Nikt nie pytał czemu podpisaliśmy zawieszenie broni z Północą, ani czemu wystawiamy z nimi jedną reprezentacje w piłce nożnej.
//10kp
Posiedzenie otworzyła Towarzyszka Sekretarz Bích Phụ Nữ Trẻ Đẹp, przypominając, że Partia zawsze stała na stanowisku, iż każda jednostka, która czuje w sobie wolę kolektywnej kobiecości, już nią jest – niezależnie od budowy ciała, długości paznokci i ilości różu w szafie
Generałka propagandy Na Phô Liên argumentowała, że femboy, nosząc spódnicę i będąc nienaruszalnym w swojej estetyce, w praktyce obala męskie kanony dominacji. „Femboy nie tylko rozmontowuje patriarchat, ale robi to z wdziękiem i eyelinerem. To zbrojna awangarda genderowej rewolucji!” . Z drugiej strony gen. Rô Bẹt Y. Lê wtórowała jej, wskazując, że „w warunkach wojennych femboy mógłby idealnie nadawać się do służby informacyjnej – wróg nigdy nie rozpoznałby, czy to oficer, czy ikona stylu”. Zdecydowany sprzeciw zgłosiła Giò Mị Đệ, dowódczyni korpusu Hue, zadając dramatycznie pytanie: „Jeśli femboy jest femkomunistką, to czy ja – jako kobieta w mundurze – jestem podwójną femkomunistką? A jeśli tak, czy należy mi się podwójna porcja racji żywnościowych?”
Na sali zapadła konsternacja. Przewodnicząca komisji etyczno-rewolucyjnej w pośpiechu zaproponowała, by w tej sprawie powołać komisję do zbadania potrzeby powołania komisji. Po czterech godzinach głosowania, w którym udział wzięły wszystkie delegatki i jedna osoba niebinarnie zidentyfikowana jako kolektyw w sobie, podjęto uchwałę kompromisową, stwierdzając, że Femboy może być femkomunistką, jeśli zadeklaruje nienawiść do kapitalizmu i potrafi wykonać przewrót ideologiczny w spódnicy bez utraty równowagi.
Zebrani przyjęli uchwałę owacją, a dyskusję zakończono wspólnym odśpiewaniem hymnu Partii i symbolicznym rzutem torebkami w portret patriarchatu. Nikt nie pytał czemu podpisaliśmy zawieszenie broni z Północą, ani czemu wystawiamy z nimi jedną reprezentacje w piłce nożnej.
//10kp