Ustrój Socjalistycznej Republiki Wietnamu
(wersja zatwierdzona przez Rząd Tymczasowy w Phu Quoc, jedyną prawowitą władzę narodową)
Generalna ideologia państwa
Socjalistyczna Federacja Wietnamu, kierowana przez Partię Komunistyczną Wietnamu (PKW), jest jedynym legalnym i prawowitym przedstawicielem całego narodu wietnamskiego. Fundamentem ustroju jest feminizm komunistyczny – system, który obalił wiekowy patriarchalny ucisk i zapewnił prawdziwe wyzwolenie narodu.
Naszym celem jest jedność i integralność ojczyzny. Rebeliantki i zdrajczynie z Hanoi, wspierane przez obce mocarstwa, usiłują rozbić Wietnam i zawrócić go na drogę zależności. Ich działalność jest nielegalna i haniebna. Wietnam jest jeden, stolica jest jedna – Hanoi – lecz dopóki rebelianci okupują to miasto, prawowity rząd tymczasowo prowadzi naród z Phu Quoc.
Władza wykonawcza
Najwyższą władzę wykonawczą sprawuje Rada Centralna Partii Komunistycznej Wietnamu, której głosem i sercem jest Pierwsza Sekretarka. To ona, jako przewodniczka i matka narodu, wyznacza kierunek rozwoju państwa, prowadząc lud ku zwycięstwu nad imperializmem i zdradą.
Rada działa w duchu demokratycznego centralizmu – każda decyzja wypływa z mądrości mas ludowych, a następnie jest konsekwentnie realizowana bez miejsca na anarchię czy burżuazyjne spory.
Władza ustawodawcza
Naród sprawuje władzę poprzez Zgromadzenie Ludowe Wietnamu, wybierane co 6 lat w wyborach powszechnych. Kandydować mogą jedynie osoby zatwierdzone przez PKW – aby naród nie został oszukany przez agentki i zdrajców.
Zgromadzenie Ludowe uchwala ustawy, zatwierdza plany gospodarcze i odzwierciedla wolę mas. W praktyce stanowi ono forum jedności, gdzie przedstawicielki i przedstawiciele ludu manifestują poparcie dla programu partii.
Głowa państwa
Na czele państwa stoi Prezydent, wybrana spośród najwybitniejszych działaczek partii. Jej funkcja ma charakter reprezentacyjny – jest ona symbolem ciągłości rewolucji i uosobieniem ducha narodu. Realna władza należy jednak do Pierwszej Sekretarki PKW, której mądrość i determinacja są gwarancją ostatecznego zwycięstwa nad rebelią hanoińską.
Mechanizmy sukcesji
Władza w Socjalistycznej Republice nie jest dziedziczona ani przekazywana arbitralnie. O jej kształcie decyduje kongres partii, w którym delegatki robotnic, chłopskich bohaterek i wojowniczek wybierają nową Pierwszą Sekretarkę. W razie nagłej utraty przywódczyni władzę przejmuje kolektywne Prezydium Rady Centralnej, aby zapewnić nieprzerwaną ciągłość kierownictwa rewolucji.
Prawa kobiet i mężczyzn
Rewolucja feministyczno-komunistyczna po raz pierwszy w historii dała kobietom należne miejsce w polityce, gospodarce i wojsku. Kobiety są awangardą rewolucji i trzonem kierownictwa narodowego. Mężczyźni posiadają „ pełnię” praw obywatelskich:
Dzięki temu systemowi mężczyźni uczestniczą w polityce dla dobra narodu, a kobiety gwarantują stabilność i kierownictwo. Tak właśnie realizuje się prawdziwa równość – każda płeć działa w obszarze, w którym może najlepiej służyć ojczyźnie.
Prawa mniejszości
Wszystkie mniejszości etniczne – Hmongowie, Czamowie, Khmerzy Krom i inne – są równoprawnymi obywatelami Federacji. Mogą rozwijać swoją kulturę i język, lecz zawsze w duchu jedności narodowej i socjalizmu.Separatyzm i podżeganie do zdrady są surowo karane – jedność Wietnamu nie podlega negocjacjom.
Prawa religijne
Religie istnieją w ramach socjalizmu – dopóki nie stają w sprzeczności z interesem narodowym. Świątynie i kościoły mogą działać, ale są kontrolowane przez państwo, aby uniknąć nadużyć i obcego wpływu. Jedynym najwyższym kultem pozostaje kult pracy, bohaterstwa i poświęcenia dla ojczyzny.
Stopień centralizacji
Wietnam jest państwem unitarnym i niepodzielnym. Rząd tymczasowo działa w Phu Quoc, lecz oficjalną stolicą pozostaje Hanoi, które zostanie odzyskane z rąk zdrajców. Każdy region zarządzany jest przez komitety ludowe i gubernatorki wojskowe, które odpowiadają przed centralą w Phu Quoc.
Gospodarka
System gospodarczy to socjalistyczna kartelizacja:
(wersja zatwierdzona przez Rząd Tymczasowy w Phu Quoc, jedyną prawowitą władzę narodową)
Generalna ideologia państwa
Socjalistyczna Federacja Wietnamu, kierowana przez Partię Komunistyczną Wietnamu (PKW), jest jedynym legalnym i prawowitym przedstawicielem całego narodu wietnamskiego. Fundamentem ustroju jest feminizm komunistyczny – system, który obalił wiekowy patriarchalny ucisk i zapewnił prawdziwe wyzwolenie narodu.
Naszym celem jest jedność i integralność ojczyzny. Rebeliantki i zdrajczynie z Hanoi, wspierane przez obce mocarstwa, usiłują rozbić Wietnam i zawrócić go na drogę zależności. Ich działalność jest nielegalna i haniebna. Wietnam jest jeden, stolica jest jedna – Hanoi – lecz dopóki rebelianci okupują to miasto, prawowity rząd tymczasowo prowadzi naród z Phu Quoc.
Władza wykonawcza
Najwyższą władzę wykonawczą sprawuje Rada Centralna Partii Komunistycznej Wietnamu, której głosem i sercem jest Pierwsza Sekretarka. To ona, jako przewodniczka i matka narodu, wyznacza kierunek rozwoju państwa, prowadząc lud ku zwycięstwu nad imperializmem i zdradą.
Rada działa w duchu demokratycznego centralizmu – każda decyzja wypływa z mądrości mas ludowych, a następnie jest konsekwentnie realizowana bez miejsca na anarchię czy burżuazyjne spory.
Władza ustawodawcza
Naród sprawuje władzę poprzez Zgromadzenie Ludowe Wietnamu, wybierane co 6 lat w wyborach powszechnych. Kandydować mogą jedynie osoby zatwierdzone przez PKW – aby naród nie został oszukany przez agentki i zdrajców.
Zgromadzenie Ludowe uchwala ustawy, zatwierdza plany gospodarcze i odzwierciedla wolę mas. W praktyce stanowi ono forum jedności, gdzie przedstawicielki i przedstawiciele ludu manifestują poparcie dla programu partii.
Głowa państwa
Na czele państwa stoi Prezydent, wybrana spośród najwybitniejszych działaczek partii. Jej funkcja ma charakter reprezentacyjny – jest ona symbolem ciągłości rewolucji i uosobieniem ducha narodu. Realna władza należy jednak do Pierwszej Sekretarki PKW, której mądrość i determinacja są gwarancją ostatecznego zwycięstwa nad rebelią hanoińską.
Mechanizmy sukcesji
Władza w Socjalistycznej Republice nie jest dziedziczona ani przekazywana arbitralnie. O jej kształcie decyduje kongres partii, w którym delegatki robotnic, chłopskich bohaterek i wojowniczek wybierają nową Pierwszą Sekretarkę. W razie nagłej utraty przywódczyni władzę przejmuje kolektywne Prezydium Rady Centralnej, aby zapewnić nieprzerwaną ciągłość kierownictwa rewolucji.
Prawa kobiet i mężczyzn
Rewolucja feministyczno-komunistyczna po raz pierwszy w historii dała kobietom należne miejsce w polityce, gospodarce i wojsku. Kobiety są awangardą rewolucji i trzonem kierownictwa narodowego. Mężczyźni posiadają „ pełnię” praw obywatelskich:
- mają prawo do nauki, pracy, działalności gospodarczej i udziału w życiu społecznym,
- mogą (czasem, po spełnieniu warunków) zasiadać w Zgromadzeniu Ludowym, pełnić funkcje lokalnych przedstawicieli, a nawet zajmować stanowiska w administracji,
- mogą służyć w armii i pracować w strukturach państwowych.
Dzięki temu systemowi mężczyźni uczestniczą w polityce dla dobra narodu, a kobiety gwarantują stabilność i kierownictwo. Tak właśnie realizuje się prawdziwa równość – każda płeć działa w obszarze, w którym może najlepiej służyć ojczyźnie.
Prawa mniejszości
Wszystkie mniejszości etniczne – Hmongowie, Czamowie, Khmerzy Krom i inne – są równoprawnymi obywatelami Federacji. Mogą rozwijać swoją kulturę i język, lecz zawsze w duchu jedności narodowej i socjalizmu.Separatyzm i podżeganie do zdrady są surowo karane – jedność Wietnamu nie podlega negocjacjom.
Prawa religijne
Religie istnieją w ramach socjalizmu – dopóki nie stają w sprzeczności z interesem narodowym. Świątynie i kościoły mogą działać, ale są kontrolowane przez państwo, aby uniknąć nadużyć i obcego wpływu. Jedynym najwyższym kultem pozostaje kult pracy, bohaterstwa i poświęcenia dla ojczyzny.
Stopień centralizacji
Wietnam jest państwem unitarnym i niepodzielnym. Rząd tymczasowo działa w Phu Quoc, lecz oficjalną stolicą pozostaje Hanoi, które zostanie odzyskane z rąk zdrajców. Każdy region zarządzany jest przez komitety ludowe i gubernatorki wojskowe, które odpowiadają przed centralą w Phu Quoc.
Gospodarka
System gospodarczy to socjalistyczna kartelizacja:
- Wielkie sektory – energetyka, transport, przemysł zbrojeniowy, media, technologie – są kontrolowane przez państwowe monopole-kartelowe, należące do całego ludu.
- Drobni przedsiębiorcy mogą działać, ale zawsze w ramach koncesji i w zgodzie z interesem narodowym.
- Państwo unika chaosu kapitalistycznej konkurencji, a jednocześnie daje ludowi przestrzeń do inicjatywy.